Al tijden hoor je uit verschillende hoeken geluiden over het China dat de wereld aan het veroveren is. China kende jarenlang een economische groei van boven de negen procent. Die bizarre groei is er op het moment gezakt naar rond de 6 procent (in vergelijking nog steeds erg hoog maar voor Chinese begrippen zelfs laag) en de export van het land is dalende maar we lezen al tijden krantenkoppen als;

  • Enorme Chinese economische groei.
  • Grote investeringen in scholing in China.
  • China bouwt fabrieken in Polen en Italië.
  • Europa laat zich door China uit de markt prijzen.
  • Chinese investeerde doet bod op…

China als designland

Toen ik in September 2010 in China was, werd in eerste instantie het beeld bevestigd dat China een land is van hardwerkende namakers.

Ik had een paar dagen in Shanghai had rondgekeken en twee dagen op de wereld expo rondgelopen. Shanghai is de stad van de“Tall buildings” die in enorm tempo uit de grond worden gestampt. Waar mensen in 24-uurs ploegen aan al die enorme en door westerse architecten modern vormgegeven bouwwerken werken. Ik heb een ochtend kunnen rondkijken in het Moganshan road Art district in Shanghai.  Maar ook heb ik een van de vele “fake-markets” kunnen bezoeken.

Natuurlijk kan het zijn dat “de Chinezen” heel dynamisch zijn omdat China een nieuwe economie is. Of zou het er mee te maken hebben dat er nu eenmaal heel veel Chinezen zijn. Is met heel veel heel hard werken dan echt het grote geheim?

Maar ik was ook in de gelegenheid om een kijkje te nemen op de kunstacademie van Beijing. Deze kunstacademie is een onderdeel van de enorme Tsinghua University.

Modarium collage Tsinghua university Beijing bij China als designland

Het beeld hierboven is een impressie van wat ik gezien heb op de academie voor beeldende kunst van Beijing aan de Tsinghua University.

 

 

aandacht is voor ideeontwikkeling en concept

Bij de kunstacademie van Beijing heb ik uitgebreid rond kunnen kijken op de afdelingen die met mode, textiel, surface-design en ruimtelijke presentatie te maken hadden. Hier waren studenten aan het werk die me te woord stonden in prima Engels.

Ik zag er dat er op de kunstacademie van Beijing op het gebied van ontwerp veel aandacht is voor ideeontwikkeling en concept. Op een vrije manier hiermee omgaan zit minder in de Chinese collectieve manier van denken dan in de individualistischer noord Europese manier van denken dus op dit gebied is China echt aan een inhaal manoeuvre bezig. Studenten worden geprikkeld om buiten de gebaande paden te gaan maar er wel rekening mee te houden dat wat ze bedenken ook geproduceerd moet kunnen worden.

Dit laat voor mij zien dat China bezig is om binnen afzienbare tijd , misschien wel binnen tien jaar, niet meer alleen de spullen (wat dan ook) van de grote westerse landen te produceren, maar vooral ook bezig is de concepten, ideeën en producten hiervoor ook zelf te bedenken en te ontwerpen. China zet echt in om een export land te worden in plaats van een productie land. Als ze hierbij dan ook nog de kwaliteit van de producten verbeteren en een manier van produceren vinden die vriendelijker is voor de ecologie gaan wij nog een kluif krijgen.

Wat mij ook is opgevallen bij dit bezoek is dat ik heel veel handwerk zag. Ik zag enorme maar ook hele kleine weefgetouwen waar door studenten aan gewerkt werd. Enorme geknoopte wandkleden die heel warm en comfortabel over kwamen. Ik zag gekleurd haakwerk dat helemaal niet leek op het haakwerk van mijn oma maar juist heel modern en experimenteel waren. Ik zag lange stroken prachtig traditioneel met de hand bedrukte stof.

Bij de kunstacademie van Beijing zag ik dat het ambachtelijke innovatief gecombineerd wordt met een moderne vormgeving en moderne technieken. Er wordt erg veel aandacht gegeven aan het toepassen van ambachtelijke manieren van weven, knopen, breien, maar ook traditionele manieren van het bedrukken en bewerken van textiel. Ook worden traditionele materialen gebruikt als basis voor een hele nieuwe vormgeving. Er worden heus computers gebuikt en alle mogelijkheden die de computer bied maar dit gebeurd zonder het ambachtelijke overboord te gooien.

Dit zie ik als een mooi voorbeeld van iets waar we ons in Nederland ook veel meer op kunnen richten. Nederland heeft ook een rijke ambachtelijke historie. De gouden eeuw dat was bij ons!

Door een goed werkende combinatie te maken tussen de moderne technieken, waar we op het moment zo bedreven in zijn, onze wereld befaamde concepten en onze ambachtelijke historie, kunnen we de productie die we nu uitbesteden ook weer gaandeweg terug halen naar Nederland of in ieder geval dichter bij huis. De kennis hebben we tenslotte zelf nu nog. Dit zal ook beter voor het milieu zijn omdat er dan veel minder vervoer nodig is.
 

 

PS.
Fijn als je me hieronder laat weten wat je van dit bericht vindt. Je kunt je in de sidebar abonneren op Modarium zodat je op de hoogte blijft van mijn laatste hersenspinsels.