In deze, magazine spreads opmaken als een prof, post vertel ik je hoe je een spread voor in een magazine opmaakt als een prof. Als je het over een spread in een magazine hebt, heb je het over twee pagina’s die naast elkaar liggen. Een spread werkt als één geheel. Het zijn geen twee (gescheiden) pagina’s, maar twee pagina’s die samenwerken om één eenheid te creëren.

Bij het ontwerpen van magazines, strips en boeken is het essentieel om deze twee pagina’s als één te zien, zelfs als op ieder van die pagina’s een verschillende verhaal staat. Zelfs als op een van de pagina’s een advertentie staat of als het ene verhaal op de linkerpagina eindigt en het andere op de rechterpagina begint (als het kan, wil je dit soort situaties vermijden, maar soms kun je niet anders).

Een spread zien je ogen je als één geheel. Kranten bijvoorbeeld, en dan vooral (ouderwetse) groot formaat kranten, worden in meer delen door je ogen gescand. Omdat magazines (en natuurlijk ook boeken en strips) kleiner zijn dan kranten, kan een spread in een magazine in één oogopslag worden “gezien”, omdat ons perifere zicht de hele spread op normale kijkafstand kan omvatten. Daarom moet je goed nadenken over wat er aan de andere kant van je spread zichtbaar is. Wordt het een advertentie, het begin van een ander verhaal of misschien een bladvullende afbeelding.

deze afbeelding laat door middel van grijze vlakken de meest zichtbare delen van de spread zien
De grijze gebieden stellen de meest zichtbare delen van de spread voor. Donkerder gebieden zijn beter zichtbaar dan de lichtere gebieden. Het oog wordt getrokken naar de bovenste delen, daarom hebben die gebieden de meeste impact.

Elementen van de spread >

Niet alle gebieden van de spread zijn gelijkwaardig qua aandacht van de lezer. Sommige hebben meer belang, andere minder. Als je een magazine uit het rek pakt, pak je het tijdschrift bij de rug met je linkerhand en blader je met je rechterhand door de pagina’s. Het meest zichtbare gebied is dan het buitenste deel van de rechterpagina. Een ander voorbeeld is dat wanneer je een tijdschrift op tafel legt en de pagina’s begint om te slaan, het lichtere (linkergedeelte) van het tijdschrift wordt omgedraaid en gevouwen, maar het zwaardere (rechter gedeelte) blijft plat op de tafel liggen, waardoor het meer wordt blootgesteld aan de ogen van de kijker. Dit proces is natuurlijk omgekeerd als iemand het tijdschrift vanaf de laatste pagina begint om te slaan, dan is het buitenste linkergedeelte van de pagina het meest zichtbaar.

[De meest zichtbare delen van een spread
zijn de buitenste bovenste delen]

Hiërarchie in de lay-out >

Wil je je magazine spreads opmaken als een prof dan plaats je beste of belangrijkste inhoud op de buitenste delen van de spread. Dit zijn de gebieden die het meest worden gezien. Dit is DE plek om de meest provocerende afbeeldingen en woorden te plaatsen. Plaats de beste dingen waar ze het meest zichtbaar zijn, de meeste aandacht krijgen en waar ze de meeste impact hebben. De meest waardevolle delen van de spread zijn de delen linksboven en rechtsboven, want als je door het magazine bladert, zijn dit de gebieden waar je oog het meest terecht komt. Maak daar het beste van.
Het onderste deel van de spread en de binnenhoeken bij de rug zijn minder belangrijk. Is het je wel eens opgevallen dat ontwerpers voetnoten en credits in die delen van de spread plaatsen? Nu weet je waarom.

deze afbeelding laat een slecht voorbeeld zien van van het plaatsen van kop en intro-tekst onderaan de pagina
Dit is een slecht voorbeeld van het plaatsen van kop en intro-tekst. Het is voor je ogen geen natuurlijke manier om het verhaal te volgen. Je weet niet waar je moet beginnen met lezen.

De oog richting van de lezer >

Bij het beïnvloeden van de lezer moet je lay-out ontwerp logica hebben. Lezers concentreren zich op de bovenste delen van de spread. Dit is de eerste plaats waar hun oog zal stoppen als ze door de pagina’s bladeren. Daarom kun je het verhaal niet beginnen door de kop rechtsonder op de pagina te plaatsen. Dit is geen natuurlijk uitgangspunt. Je ziet het vaker, maar probeer het te vermijden. Het is geen goed lay-out ontwerp als de lezer door de pagina moet zoeken om het belangrijkste, de kop, te vinden (als er geen afbeelding op de pagina staat). Het is nog erger als je de kop onderaan zet en het begin van het verhaal erboven. Dit is geen natuurlijke manier om het verhaal te lezen. De spread moet stromen. Wil je je magazine spreads opmaken als een prof, zou je het pad moeten kunnen volgen vanaf de betekenisvolle linkerbovenhoek en dan verder naar beneden. Kop, intro-kopie en dan de hoofdkopie (kop, intro en leestekst). Dat zou je gids moeten zijn.

deze afbeelding laat zien hoe een kop aan de onderkant van een pagina wel kan
In dit geval is het prima om de kop onderaan te plaatsen. De lezer zal hier geen probleem hebben om het verhaal te volgen, bovendien zou het vreemd zijn om de kop boven op het hoofd van het model te plaatsen.

Dit is de natuurlijke manier van kijken, tenzij de ontwerper zijn aandacht afleidt door elementen op de pagina te plaatsen die de aandacht van de lezer trekken. Soms kan de kop wel onder aan de pagina komen als deze pagina een pagina grote afbeelding heeft die van de pagina af loopt.

deze afbeelding laat door middel van vlakken en pijlen zien hoe een slechte tekstflow er uit ziet
Dit is een voorbeeld van een slechte tekstflow. Je kunt zien hoe de stroom van het verhaal niet natuurlijk is en de lezer zal moeite hebben om de tekst te volgen.

Rangschikken van afbeelding en hoofdtekst >

Wil je je magazine spreads opmaken als een prof, dan probeer je bij het plaatsen van grote blokken tekst deze niet op te splitsen. Het is geen goede vormgeving om elementen op een pagina rond te strooien. Laat ieder element met een reden op die plaats staan. Een lay-out heeft een stroom en richting nodig. Als je barrières op de pagina plaatst, zal jouw lezer moeite hebben om de stroom van het verhaal te volgen. Houd de flow van de tekstkolommen geordend en gelijkmatig gelijnd. Spreads moeten eenvoudig zijn en jij als vormgever moet het ontwerp eenvoudig en duidelijk aanbieden, bijvoorbeeld door de kolommen bovenaan uit te lijnen en afbeeldingen erboven te plaatsen. Op deze manier zal de lezer geen probleem hebben om het tekstgedeelte van het verhaal te volgen.

deze afbeelding laat door middel van vlakken en pijlen zien hoe je een natuurlijke tekstflow kunt bereiken
Dit is een goed voorbeeld van tekstflow. Tekst en beeld hebben hun eigen plaats en belang. Flow is natuurlijk en de lezer zal er geen probleem mee hebben om het te volgen.

Bekijk de twee afbeeldingen hierboven en je zult zien hoe de tekst beter loopt in de tweede afbeelding. Rode lijnen geven de richting van het oog aan. Je zult zien hoe veel moeilijker het is om de tekstflow in de eerste afbeelding te volgen.

Advertentiepagina’s >

Adverteerders geven meestal de voorkeur aan de rechter pagina’s. Nogmaals, als je door het tijdschrift bladert, zul je deze advertentie veel makkelijker opmerken. Vooral als de advertentie een verticaal formaat van een halve pagina heeft. Het zou dan een kostbare fout zijn om die advertentie in het binnenste gedeelte van de pagina te plaatsen, bij de gutter of rug).

[Bekijk een spread altijd als een eenheid]

Linkerpagina’s zijn fijn voor redactionele inhoud. Het is altijd goed om te weten welke advertentie op de tegenoverliggende pagina komt. Op deze manier kun je redactionele pagina’s ontwerpen op een manier die recht doet aan de redactionele pagina én de advertentie. Op je redactionele pagina kun je het beste een contrasterend ontwerp maken. Als de advertentie bijvoorbeeld in blauwe tinten is, kun je beter geen blauw als centrale kleur op je pagina gebruiken. Als de advertentie een aflopend beeld heeft benadrukt, kun je jouw pagina ontwerpen met meer tekst en heel weinig afbeeldingen. Door dit contrast in ontwerp zal de lezer geen moeite hebben om onderscheid te maken tussen wat redactioneel is en wat advertentie is. Natuurlijk is dit soms moeilijk uit te voeren, maar probeer altijd je redactionele pagina’s duidelijk anders te maken dan advertentiepagina’s.

Wil je je magazine spreads opmaken als een prof dan probeer je deze regels te onthouden te volgen. Als je er eenmaal bekend mee bent, kun je ze gaan breken, maar doe dat alleen als het iets interessants oplevert en het ontwerp beter maakt. Doe niet iets anders alleen om het anders te maken. Iedere keuze heeft een reden nodig die je kunt verantwoorden.

Inspiratie >

designspiration
indesignskills
nice-spread

PS.
Ik vind het fijn als je me hieronder laat weten wat je van dit bericht vindt en of je er wat aan gehad hebt. Je kunt je in de sidebar abonneren op Modarium zodat je op de hoogte blijft van mijn laatste hersenspinsels en alle nieuwe berichten.